Zwycięstwo wojsk chrześcijańskich nad wojskami imperium ottomańskiego w bitwie morskiej pod Lepanto w roku 1571 przypisuje się Matce Bożej Śnieżnej. To Jej obraz, Salus Populi Romani, zwany też obrazem Matki Bożej Zwycięskiej, niesiono podczas bitwy w błagalnej procesji ulicami Rzymu 7 X 1571 r. Po zwycięstwie wizerunek Matki Bożej stał się jednym z najbardziej czczonych obrazów Maryjnych w Europie, a jego kopie znalazły się w wielu świątyniach. Między innymi kopię tego wizerunku sprowadził z Rzymu do Krakowa w 1600 roku kardynał Maciejowski. Umieszczono go w kościele Świętej Trójcy ojców dominikanów w Krakowie. 2 września 1621 roku rozpoczęła się bitwa pod Chocimiem. Oblężenie nadgranicznej twierdzy trwało ponad miesiąc i zakończyło się 9 października. Wojska Rzeczpospolitej odparły ponad dwukrotnie liczniejsze siły tureckie. Turcy, mimo przewagi liczebnej, nie był w stanie zdobyć dobrze przygotowanej do obrony twierdzy. Największy szturm miał miejsce 15 września, ale został odparty. Poległ wówczas jeden z najbardziej doświadczonych wodzów osmańskich, Mehmed Karakasz. Choroby i głód dręczyły obrońców. Gorączka zmogła królewicza Władysława Wazę. Na domiar złego 24 września zmarł hetman Chodkiewicz. Gdy pod Chocimiem decydowały się losy Polski, w niedzielę, 3 października 1621 roku, odbyła się w Krakowie wielka procesja różańcowa. Wielogodzinnej procesji przewodniczył biskup krakowski Marcin Szyszkowski. W procesji niesiono kopię rzymskiej ikony - obraz Matki Bożej Śnieżnej z dominikańskiego kościoła. Szło za nim całe miasto z różańcami w ręku.
Czesław Ryszka, Przeor Kordecki, Częstochowa 2003, s. 26 - 27.
